Leven & dood

Zaterdag 31 oktober staan we in een avond bijeenkomst in de Amersfoortse Zwaan stil bij het geschenk van het leven en bij de mensen die ons het leven gaven en ons leerden leven. Een viering die droevig en troostend tegelijk is. Die je sterker maakt, in verbondenheid. Er zijn in dit Corona jaar veel mensen overleden en begraven in besloten kring. Hun namen kunnen we op deze dag alsnog noemen. Wil je er bij zijn? Geef je op via de agenda op deze site!

Het was dit jaar ook het jaar waarin Dietrich Bonhoeffer werd herdacht. Hij was een van de grootste Duitse theologen van de vorige eeuw, zijn kritische houding tegenover het Nazi-systeem heeft hij met de dood moeten bekopen. Hij is vlak voor de bevrijding omgebracht, april 1945. Van hem zijn de volgende woorden (vertaald en bewerkt):

de leegte

Hou je van iemand en ben je door de dood van elkaar gescheiden
dan is er niets en niemand op de wereld die de leegte vullen kan.
Probeer het niet, het lukt je niet.
Aanvaard het gemis.
Dit klinkt hard, maar is een grote troost.

Zolang de leegte duurt blijf je met elkaar verbonden.
Zeg niet: God zal de leegte vullen.
Want, geloof me, Hij zal het niet doen.
Hij vult de leegte niet, om, al is het in pijn, de band met elkaar te bewaren.
Hoe mooier en rijker onze herinneringen, des te zwaarder valt de scheiding.
Maar dankbaarheid zal de pijn van de herinnering in stille vreugde veranderen.
Het mooie van vroeger is geen doorn in het vlees, maar een kostelijk geschenk dat je met je mee gaat dragen.

Blijf niet graven in je herinneringen – doe het van tijd tot tijd.
Ook een kostbaar geschenk bekijk je slechts op bijzondere momenten.
Daarbuiten is het een verborgen schat, veilig bezit.
Op zekere dag zal het dan, vroeg in de morgen, weer Pasen voor je worden  – net als toen –
en het verleden een bron van nieuwe kracht en vreugde.