Amersfoort Aangenaam

Een paar keer per jaar heet de stad Amersfoort haar nieuwe inwoners welkom. Eerst ontmoeten de nieuwe burgers hun burgemeester en wethouders, dan nemen gidsen iedereen mee voor een rondwandeling in onze prachtige binnenstad en tot slot is er een informatiemarkt in de Sint Joriskerk waar maatschappelijke organisaties, culturele instanties en sportverenigingen informatie geven over hun activiteiten. Ik weet niet of ik als stadsdominee een organisatie ben, een instantie of een vereniging, maar ik was wel aanwezig. Een verhuizing is altijd een ingrijpend levensmoment. Er is een periode afgesloten en er begint iets nieuws.

In de ideale situatie heeft iemand het oude eerst met plezier afgesloten. In dat geval is het nieuwe begin vaak vervuld van hoop, nieuwsgierigheid en vertrouwen. Maar soms moeten mensen tegen hun zin opnieuw beginnen. Dan zijn ze nog verdrietig om wat ze moesten achterlaten. Ze zien op tegen de uitdagingen waar ze niet voor gekozen hebben. Maar of de verhuisdozen nou vol verwachting en energie of met zorgen en vermoeidheid worden uitgepakt – iedereen moet in de nieuwe woonplaats mensen leren kennen en een nieuw netwerk opbouwen. Iedereen moet uitvinden waar ze kunnen trainen voor hun favoriete sport. Of dat ze zichzelf misschien de komende jaren een nieuwe hobby gunnen.

En dan kom je als nieuwbakken Keientrekker opeens de stadsdominee tegen. Huh? Stadsdominee? Wat is dat? Voor mij de gelegenheid om te vertellen over op adem komen, in de drukte van alledag. Over een kaarsje opsteken en bidden voor een ander of voor jezelf. Over je verbinden in een gemeenschap en nieuwe mensen leren kennen. Misschien door samen te zingen. Of door samen de handen uit de mouwen te steken en je in te zetten voor het klimaat of voor kwetsbare mensen in de stad. Over hoe een kerkelijk thuis kan maken dat je je welkom voelt in deze stad. Want kerken kunnen als maatschappelijke partner een belangrijke rol spelen in een samenleving die naar verbinding zoekt en naar een doel om voor te gaan. Ze zijn deel van de ‘ziel van de stad’, de eigenheid van Amersfoort.

Toch houdt het beleid van de stad maar weinig rekening met kerken en deze functie van geloofsgemeenschappen.  In de stedelijke beleidsnota ‘Hoe ziet Amersfoort er in 2030 uit?’ lees ik over onze veelzijdige en veerkrachtige economie. Dat voorzieningen zullen meegroeien. Over kantoren. Winkels. Wonen en werken. Podiumkunsten. Allemaal belangrijk, absoluut. Maar er is meer dan wonen en werken. Ik hoop dat Amersfoort ook durft te kiezen om geloofsgemeenschappen te ondersteunen. Geloof is niet alleen maar privé. Een kerk is een zegen voor de stad.

Column in De Stad Amersfoort, 15 maart 2023